Katholieke Universiteit Leuven Viering Prof. P.J. Claes
Enerzijds, hoe zou de scheikunde een stand alone activiteit kunnen blijven in een biomedische omgeving zoals die van het Rega Instituut, de Faculteit van farmaceutische wetenschappen, de Faculteit van Geneeskunde ? Dat kan zeker niet ? Het is op dit vlak dat Prof. Claes zo veel heeft bijgedragen en een leider was. Hij heeft het beste van zichzelf gegeven voor het beste doel.
Dat is precies wat ik voelde toen ik in 1984, als en jonge onderzoeker van het FNRS, Prof. Claes en Prof. Vanderhaghe bezocht om over aminoglycosiden te praten. Natuurlijk kende ik wel het Rega Instituut, waar ik in de jaren zestig als student veel met Prof. Desmijter en Billiau had gediscusseerd over celkweken.
Maar toen kwam ik terug om over de chemische aspecten van de neveneffecten van de amnoglycosiden op cellen te praten. Mijn medewerkers Marie-Beatrice Carlier en Guy Laurent, en later Marie-Paule Mingeot, ondekten toen een nieuwe wereld die zo doeltreffend was dat we vlug konden dromen over nieuwe aminoglycosiden, en later over nieuwe betalactamen en nieuwe macroliden. Vanaf het werk van Paul Claes zal ik nu proberen U uit te leggen, hoe het kwam dat de ontwikkeling van de farmacologie, de toxicologie en de antibiotherapie in verband met deze moleculen over de laatste jaren zo groot was.